බංගලිදේශයේ දේශපාලන වාතාවරණය මේ වන විට කලබලකාරී ය. අන්තර්වාර ආන්ඩුව යටතේ, ඉස්ලාමීය පක්ෂ ශක්තිමත් වෙමින් පවතින බව විදෙස් මාධ්‍ය වාර්තා කරයි.
ජමාත් සංවිධානය දශකයක තහනමකින් පසු මැතිවරණ දේශපාලනයට නැවත පැමිණෙමින් සිටී.
බංග්ලාදේශයේ දේශපාලන පෙරළිය, තේරී පත් වූ අගමැතිනි ෂීක් හසීනා ධුරයෙන් පහකිරීමෙන් අවසන් වූ අතර, රටේ ව්‍යාප්තිවාදී අභිලාෂයන් පිළිබඳ උත්සුකයන් යළිත් අවුලුවා ඇත. දැන් බලයේ සිටින රැඩිකල් ඉස්ලාමීය කන්ඩායම්, ඉන්දියාවේ ඊසානදිග කලාපයේ කොටස් ආවරණය වන "මහා බංග්ලාදේශය" පිහිටුවීමට ඔවුන්ගේ කැමැත්ත විවෘතව ප්‍රකාශ කර ඇත.
යෝජිත "මහා බංග්ලාදේශය" බටහිර බෙංගාලය, බිහාර්, ඔඩිෂා, ජාර්කන්ඩ්, සිකිම්, අරුනාචල් ප්‍රදේශ්, ඇසෑම්, මේඝලය, ත්‍රිපුර, මිසෝරාම්, මනිපූර් සහ නාගලන්ත සහ මියන්මාරයේ කොටස් ඇතුළත් වේ.
ඉන්දියාවට සෘජුවම ආක්‍රමණය කිරීමට අවශ්‍ය මිලිටරි ශක්තිය හෝ සම්පත් බංග්ලාදේශයට නොමැති අතර, එහි ජනගහනය මිලියන 171.2 ඉක්මවයි. සමස්ත ඊසානදිග කලාපයට වඩා සැලකිය යුතු තරම් විශාල - සැලකිය යුතු ජනගහන තර්ජනයක් මතු කරයි.
බංග්ලාදේශයේ සිට ඉන්දියාවට ආක්‍රමණය කිරීමේ ඉතිහාසය දශක ගණනාවක් ඈතට දිව යයි. සිදුරු සහිත දේශසීමා සහ ආර්ථික අවස්ථාවන්හි ආකර්ෂණය නිසා මිලියන ගණනක් බංග්ලාදේශ ජාතිකයින් ගලා ඒමට පහසුකම් සැලසී ඇති අතර ඔවුන්ගෙන් බොහෝ දෙනෙක් නීති විරෝධී ලෙස පදිංචි වී සිටිති.
පසුගිය ඉන්දීය ආන්ඩුවල ලෞකිකවාදී ප්‍රතිපත්ති මෙම ගලා ඒම අනියමින් දිරිමත් කර ඇත. අනවසරයෙන් ඇතුළු වූවන්ගෙන් බහුතරය මුස්ලිම් ජාතිකයන් ය. ප්‍රශ්නය හුදෙක් සංක්‍රමණය පිළිබඳ එකක් නොව ඉන්දියාවේ දේශසීමා ප්‍රාන්තවල සමාජ-දේශපාලන භූ දර්ශනයට බලපෑම් කිරීමේ හැකියාව ඇති ජනවිකාස මාරුවීම් වල එකකි. නීතිවිරෝධී බංග්ලාදේශ සංක්‍රමණිකයන් ඉන්දියාවේ දේශපාලන හා ආර්ථික අවස්ථා සොයාගෙන ඇති අතර, බොහෝ විට ඔවුන්ගේ ඡන්ද පදනම පුළුල් කිරීමට උත්සාහ කරන ඇතැම් දේශපාලන පක්ෂවල සහාය ලැබේ.
